Mandela in Kaapstad

MTB Worcester

Afsluiting seizoen

Camps Bay (Kaapstad)

Kaap de Goede Hoop

Kamp

Kamp

Kamp

Kamp

Me

Bij het schrijven van deze blog heb ik al wat meer van Zuid-Afrika gezien en ben ik ook al aardig op weg om een kleurling te worden. Het land is echt schitterend, maar heeft zoals bekend meerdere gezichten. De muziek van Stef Bos is vaak wel toepasselijk.

Ode aan Kaapstad, Stef Bos.

Ik zit hier in de West-Kaap, waar de Europeanen aan land zijn gekomen. Als je hier rondloopt (of fietst 🙂 ) kun je ook wel begrijpen waarom. Het is ongelooflijk mooi. Maar door alle verhalen die je hoort, de geschiedenis van het land en de dingen die je hier ziet merk je ook dat de verschillen in leefomstandigheden ontzettend groot zijn. En die ongelijkheid zorgt voor zoveel criminaliteit en ellende. We zaten een tijd geleden nog naar een voetbalwedstrijd te kijken, een dag later was in het nieuws dat de keeper van 1 van die teams tijdens een overval was doodgeschoten. Tevens de keeper van Bafana bafana, het nationale voetbalelftal. In de ene regio is het erger dan de andere, maar je wordt op die manier wel wantrouwig naar iedereen die je op straat tegenkomt en de meeste huizen lijken op licht beveiligde gevangenissen.

De afgelopen tijd heb ik goed kunnen zien welke impact het project van Johan en Sanne (en betrokkenen) heeft op de jongeren. Omdat ze hier al een aantal jaar aan het werk zijn merk je echt dat de gasten die met het programma meedraaien positief veranderen. Dmv teachings, begeleiding, aandacht, sport/spel etc krijgen ze meer hoop op een goede toekomst en komen ze in aanraking met een andere wereld dan drugs, alcohol en geweld. Tijdens een van de fundraising acties heb ik ook kennis gemaakt met het gedachtegoed van een oldschool Afrikaner. Met een glimlach op zijn gezicht durfde hij te beweren dat hij elke dag zijn bijbel leest, maar dat de gekleurde medemens volgens hem een vijand van God is. Het was verder een interessant gesprek, maar laat wel zien dat het land erg verdeeld is…

De activiteiten van het programma zijn verspreid over de week en na schooltijd. Voor mij was het dan ook geen fulltime job. Om mijn tijd toch nuttig te besteden heb ik hier een MTB gekocht. Worcester ligt midden in het wijngebied met bergen en heuvels die erom vragen om doorheen te fietsen. MTB is hier erg populair en zo heb je gelijk wat meer vrijheid en zie je veel van het land.

Hier is het nu bijna zomervakantie. Het project ligt stil, de familie Slager is al met verlof in Nederland, voor mij tijd om een paar weken te reizen. En na 2,5 maanden op een non-alcohol-beleid-base is Stellenbosch, de wijnhoofdstad van ZA, een uitermate geschikte plek om te starten…

Rond 8 januari ga ik weer terug naar YWAM Worcester voor een Discipelship training (5-6 maanden)

Tot dan!

Welkom op mijn blog! Om even een heel korte inleiding te geven…

Zolang ik me al kan herinneren heb ik de wens gehad om eens naar Afrika te gaan, en de laatste jaren is dat steeds sterker geworden, zodoende zit ik nu in Zuid-Afrika! 🙂

Ik ben van plan om mee te draaien met het Nehemia project van Johan en Sanne Slager (http://nehemiaproject.org/). Zij doen jongerenwerk in de achterstandswijk Roodewal, waar erg veel criminaliteit is en bendes actief zijn. Dmv allerlei activiteiten en avonden proberen ze de jongeren een christelijke basis mee te geven en simpelweg aandacht die ze thuis niet krijgen. Dit project is weer onderdeel van Youth With A Mission, een wereldwijde christelijke community.

De eerste 2 dagen heb ik gelogeerd bij Johan en Sanne en hun gezin, leuk om zo direct goed kennis te maken met hen, het land en het project. Vanaf afgelopen weekend zit ik op de YWAM base, een groot compound in Worcester waar vaak mensen van meer dan 30 verschillende soorten nationaliteiten rondlopen voor verschillende cursussen en trainingen etc. Erg interessant, maar eerste dagen behoorlijk intensief om hier het ritme op te pakken en tegelijk bij het project betrokken te raken. Gelukkig wordt hier ook fanatiek gevoetbald, dus voel me al snel thuis en is contact zo gelegd 🙂

Vanaf het begin word ik door iedereen al gewaarschuwd voor de criminaliteit hier. We zitten hier op een beveiligde compound en zelfs in je eentje naar de Spar om de hoek lopen wordt al afgeraden. Ik merk goed dat de vrijheid die je in Nederland hebt om zomaar te gaan en staan waar je wilt niet helemaal vanzelfsprekend is. Voor activiteiten buiten de base ben ik nu helemaal afhankelijk van mensen die me ophalen of van de shuttlebus die 2 keer in de week naar de Mall gaat. Na 1 weekend miste ik mijn fiets al enorm!

De bevolking hier in de Kaap bestaat uit ongeveer 70-80% kleurling, de rest is zwart of blank. (Landelijk gezien is ongeveer 90% zwart.) De zwarte bevolking leeft hier helemaal buiten de stad, een overblijfsel van de apartheid. De jongeren waar wij mee werken zijn kleurling en spreken vooral Afrikaans. Ik zal dus nog even mijn Afrikaans moeten opfrissen om goed contact met ze te hebben.

Dat was voor nu even een introductie van mij hier in Zuid-Afrika, ik zal proberen regelmatig te bloggen, maar pin me nergens op vast 🙂

We gaan nu braaien, het is vandaag Nationale Braaidag!

“Erfenisdag is ’n Suid-Afrikaanse openbare vakansiedag wat gevier word op 24 September . Tydens die oorgang na ’n demokratiese Suid-Afrika het die regering van die land besluit dat daar ‘n dag moes kom waarop Suid-Afrikaners, van elke bevolkingsgroep dan ook, hulle afkoms moes dink nie. Dit beteken dat niemand moes vergeet wie hy was en waar hy vandaan kom. Almal moes op daardie dag sy eie geskiedenis en kultuur in ere hou. Oud-president Nelson Mandela het self die woord reënboognasie versin om die unieke verskeidenheid aan kulture in Suid-Afrika te beskryf. Erfenisdag moes ’n viering van die verskeidenheid word. Die eerste erfenisdag was op 24 September 1995 .Erfenisdag gaan egter nie oor elke kulturele groep apart. Dit is juis ’n fees wat oor die grense heen kyk en die samewerking vier. ‘N belangrike deel van erfenisdag is die hou van ‘n braai . Die dag word daarom ook wel nasionale braaidag genoem.”

Dit is goed te volgen in het Nederlands, maar het verstaan en dan nog de slang van de jongeren wordt nog lastig…

Hieronder een filmpje over hoe de YWAM base in Worcester er uitziet en wat er gedaan wordt!

(Sommigen vroegen om mijn adres; Worcester 6849, PO Box 926, South Africa of check het gastenboek op deze site 🙂 )